انواع پودر های خاموش کننده
خاموش کننده های محتوای پودر را بر حسب نوع مواد تشکیل دهنده به دو گروه تقسیم کرده اند :
1 – شیمیایی 2 – خشک
1 – پودر شیمیایی : گرد یا پودر بسیار نرمی است که از مخلوط یک یا چند ماده شیمیایی و بعضی افزودنی ها تشکیل شده است . مواد افزودنی برای کسب مقاومت در برابر بهم چسبیدگی ، در اثر جذب رطوبت یا گرما ، به کار می رود . پودر های خاموش کننده را بر اساس آنکه ماده اصلی آنها چه بوده و برای مبارزه با چه حریقی مناسب باشد به انواع گوناگونی تقسیم کوده اند ، که مهمترین آنها عبارتند از :
1 – پودر بی کربنات سدیم ( جوش شیرین ) 4 – کلرید پتاسیم
2 – بی کربنات پتاسیم 5 – فسفات آمونیوم
3 – بی کربنات پتاسیم با بنیان اوره 6 – مانکس
پودر بی کربنات سدیم ( جوش شیرین ) : این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B ( مایعات قابل اشتعال ) وC ( گازهای قابل اشتعال ) و همچنین تجهیزات الکتریکی برق دار ( نوع E ) تا ولتاژ معین مناسب است . پودر شیمیایی معمولی تا 97 در صد از بی کربنات سدیم تشکیل شده است .
بی کربنات پتاسیم : این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .
بی کربنات پتاسیم با بنیان اوره : این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .
کلرید پتاسیم : این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .
فسفات آمونیوم : این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع A ( مواد جامد قابل اشتعال ) و نوع B و نوع C همچنین تجهیزات الکتریکی برق دار ( تا ولتاژ معین ) مناسب است . به این پودر ، پودر چند حالته نیز گفته می شود . این پودر A.B.C نیز معروف است و خاموش کننده های محتوای آن به طور معمول با درج حروف A.B.C نشانه گذاری می شوند .
مانکس : این پودر ترکیبی از اوره و بی کربنات یا کربنات دو پتاس است . در مقایسه با سایر پودر ها به مراتب موثرتر است . اثر بسیار موثر خاموش کنندگی این پودر بیشتر از این نظر است که در اثر حرارت آتش به سرعت تجزیه شده و به ذرات حتی کوچکتر از 1./. میکرون تبدیل می شود . این امر نشان دهنده قدرت فراوان پخش شدن پودر مذبور است . از دیگر خصوصیات بارز این پودر سازگاری آن با کف پروتئینی می باشد که به نوبه خود در عملیات اطفای تو ام با کف و پودر بسیار حائز اهمیت است .
2 – پودر خشک : این پودر را نباید با پودر شیمیایی اشتباه گرفت . زیرا پودر خشک فقط برای مبارزه با آتش سوزی نوع D ( فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم ) مناسب است . پودر خشک از نظر ترکیبات به کار رفته انواع مختلفی دارد که مهمترین آنها عبارتند از :
پودر G – 1 : که مخلوطی از گرافیت دانه ای و ترکیبات فسفر است . به طور معمول این پودر در کپسول آتش نشانی به کار نمی رود ، بلکه در سطل های مخصوص در محل های مورد نیاز نگهداری شده ، هنگام نیاز با بیل روی آتش پاشیده می شود .
پودر نوع S : که از مخلوط کلرسدیم ، کلر پتاسیم و کلر باریم تشکیل شده است .
پودر نوع C : که از مخلوط گرافیت ، کلر سدیم ، گل خشک و خون خشک حیوانات تشکیل شده است .
پودر نوع D : از آنجایی که آتش سوزی نوع D به طور معمول با پرتاب اخگره همراه است ، کپسول های آتش نشانی محتوای پودر خشک به نازل به نسبت بلندی مجهز شده اند تا آتش نشان بتواند از یک فاصله به نسبت دور کپسول مذبور را به کار انداخته و با آتش مبارزه کند .
دستور العمل کپسول آتش نشانی محتوای پودر خشک نوع D ( فلزات قابل اشتعال )
1 – سر لوله را به طور کامل باز کرده و مواد خاموش کننده را به طور مستقیم به روی مواد مشتعل بپاشید .
2 – برای ایجاد یک جریان آرام و سنگین از مواد خاموش کننده ، شیر مربوط به سر لوله را کمی ببندید ، سر لوله را کمی به سطح آتش نزدیک کنید تا سطح آتش را به طور کامل پوشش دهد .
3 – تا زمانی که آتش به طور کامل سرد نشده است ، نباید پوشش مواد اطفای را بر هم بزنید . ( پتوی ایجاد شده روی آتش را بر هم نزنید )